Yazmak ciddi bir iş değildir

Yüzünde hep gerçeklerin ve günlük rutinin taşan sıkıntısı... Gülüyor mu gülmüyor mu? Belki de gülüyor ama ben kaçırıyorum. İşinden zevk almıyor, kendi işlerinden zevk alan insanlardan da. ' Kurgu değil gerçekler var hayatta ' dedi, ' Yazmak ciddi bir iş değildir ' demeye getirdi. Adam sendeci değilim, egoist de. Sorgulamasını bilirim, özeleştiri yapmasını da. Yeter ki küçüklü büyüklü saldırılara dönüşmesin. Ona hak veriyorum aslında, her gün oturup yazdığımı görüyor, değişik bir dala tutunduğuma şahit oluyor, beni anlamadığını anlıyorum.
Belki çok katı düşünüyorum, bazen de aklımın iplerini tutamayıp kağıdıma döküyorum, ortaya ilginç şeyler çıkıyor. Oysa yazmak sadece bir hobi değil, aynı zamanda bir kaçış benim için... Hayattan ve renklerden zevk almanın bir başka yöntemi... Robotlardan olmadığım için seviniyorum, bir işim var ancak o işe kendimi körü körüne kaptırmıyorum. Bazen görmemek, bakmamak, akışına bırakmak gerekiyor, bazen de yazmak.
Biliyorum, yine gelecek o keyifsiz yüz ifadesiyle, yine sitemler edecek, hatta laflar sokacak bazen de. Yine de kalem ve klavyeye hükmeden ellerim durmayacak. Ona inat değil asla, kendi yolumun doğru olduğunu göstermek amacıyla başkasının yolunun yanlış olduğunu asla iddia etmem. Sadece birazcık saygı, birazcık hoşgörü... İstediğim ve beklediğim...